Po 40 latach…

Szanowni Państwo!
Po 40 latach pracy i 25 latach tworzenia zespołu kierowniczego w Szkole Podstawowej nr 89 odchodzę na emeryturę. Ostatnie 5 lat to moje dyrektorowanie. Poniżej wyliczam najważniejsze działania, które utwierdzają mnie, że był to czas dobrze wykorzystany.

1. Budowa placu zabaw – Radosna Szkoła.
2. Budowa boisk sportowych (do siatkówki, koszykówki, wielofunkcyjnego).
3. Budowa boiska do piłki ulicznej.
4. Parkour.
5. Siłownia zewnętrzna.
6. Termoizolacja dachu nad salą gimnastyczną.
7. Gruntowny remont wszystkich łazienek (7 szt.).
8. Generalny remont biblioteki z montażem profesjonalnych mebli i rolet.
9. Utworzenie od podstaw wraz z wyposażeniem pracowni fizyczno-chemicznej i geograficzno-biologicznej.
10. Remont sali komputerowej wraz z zapleczem.
11. Remont pomieszczeń po zalaniu (pokój nauczycielski, gabinet wicedyrektora, sekretariat, warsztat).
12. Doprowadzenie darmowego Internetu światłowodowego do szkoły.
13. Rozprowadzenie bezprzewodowego Internetu.
14. Wprowadzenie dziennika elektronicznego.
15. Zakup komputerów – nowa pracownia informatyczna.
16. Wymiana okien – kuchnia, klatka schodowa (wszystkie okna są wymienione).
17. Rolety: biblioteka, klasy, holl.
18. Oddzielenie Internetu szkoła – księgowość.
19. Wyposażenie wszystkich sal lekcyjnych w projektory, ekrany lub tablice multimedialne.
20. Malowanie korytarzy szkolnych, holu i klas.
21. Remont świetlicy dolnej i górnej (podłogi, malowanie, meble).
22. Remont sali gimnastycznej.
23. Doposażenie klas i stołówki w nowe meble.
24. Wyposażenie kącików świetlicowych w salch klas 1 – 3 dla w zabawki, gry itp.
25. Centrala telefoniczna.
26. Piaskowe boisko.
27. Identyfikatory dla pracowników, rodziców i gości.
28. Gabloty na trofea sportowe.
29. Likwidacja sklepiku – zdrowe żywienie.
Uwaga!
Spis nie obejmuje działań dydaktycznych, imprez, realizacji założeń planów.

Rozstając się dziękuję za życzliwość, wsparcie i ciepłe słowa. Sercem i myślami będę zawsze ze Społecznością Szkoły Podstawowej nr 89.
Nie żegnam się. Mówię do widzenia.

Teresa Stadnik